سند 2030 نماینگر پازل غربی سازی نظام آموزشی است

اینبار 2030 با زبانی دیگر

ماجرای سند 2030را که یادتان هست.همان سند جهانی یونسکو که برای تربیت انسان جهانی و با شعار آموزش برای همه تدوین شده بود.
سندی که در سال 2015 طبق بیانیه ای در اینچئون کره جنوبی مطرح شد و برای یکسان سازی نظام های آموزشی کشور های توسعه یافته و درحال توسعه، بین سال های 2016تا 2030به دولت ها ابلاغ شد.

اما خوب است در اینجا از یک حماسه تاریخی یاد کنیم.در همان سال ابلاغ سند، کارگزارن عرصه تعلیم و تربیت نظام جمهوری اسلامی ، طی شش ماه و با دور زدن بیشتر نهادهای تصمیم گیر در عرصه تعلیم و تربیت و با یک عزم جهادی!! نسخه ملی این سند را تنظیم کردند و با ارائه به مراجع بین المللی دیپلم افتخار اولین کشور را در عرصه بومی سازی این سند دریافت کردند.
حقیقتا باید برای حماسه آفرینانش بابت این عزم راسخ در همراهی با نظام جهانی تقدیر و تشکر کرد.
اما انگار برای اجرایی شدن آن در داخل کشور یک جای کار می لنگید و آن آماده نبودن افکار عمومی برای پذیرش بندهایی از این سند بود.بند هایی که مشخصا در تعارض با ابتدائیات اصول و اخلاق اسلامی ست. این جا بود که با مطرح شدن گفتمانِ ابتذال برخی بندهای این سند و ایجاد شدن جریان های اجتماعی علیه آن ، تا حد زیادی از ابلاغ آن جلوگیری شد.

اما این مسئله هم اثبات شد که مسئولین موجود نه تنها در عرصه اقتصاد و سیاست خارجی که در عرصه فرهنگ و تربیت نیز اعتماد به برنامه های بین المللی را کار آمدتر و قابل اتکا تر می داند و از هر فرصتی برای سوق دادن افکار عمومی به سمت اثبات این کارآمدی بهره می برد.

به عنوان شاهد مثال همین اخیرا سید جواد حسینی معاون وزیر آ.پ از تاسیس 93 مدرسه توسط یونیسف در ایران یاد کرد که با هدف استاندارد سازی و الگویی سازی، قرار است در تمامی استان های کشور احداث شود و البته که یحتمل پشت آن توجیهاتی هم مطرح می شود با عنوان حقوق بشر و کمک های بین المللی در عرصه تعلیم و تربیت.

اما هدف اصلی را همان طور که در صحبت ها هم پیداست ، باید در دوره قاجار و در ابتدای ورود مدارس به شیوه نوین به ایران جستجو کرد. هنگامی که محصلین خارج رفته با الگو گرفتن از پوستین غرب ، شروع به احداث مدارس به سبک نوین کردند و به مرور مدارس سنتی را که از آن تعبیر به مکتب خانه می شد بدون هیچ گونه بررسی و در نظر گرفتن نقاط مثبت کنار گذاشتند و در افکار عمومی اینطور جا انداختند که هرکس می خواهد اصطلاحاً کاره ای شود باید در این مدارس درس بخواند و به مرور زمان افکار عمومی برای گذار از آموزش و پرورش سنتی به آموزش و پرورش مدرن آماده شد و در دوره رضا خان که عصر سکولار شدن بیشتر نهاد های کشور بود تیر خلاص نظام مکتب خانه ای را هم زدند.

خلاصه کلام این که با این کار عملا تکه گم شده پازل غربی سازی نظام آموزشی ، یعنی آماده سازی افکار عمومی برای پذیرش این اسناد بین المللی ، پیدا شده و این پازل با نقش سند 2030 به صورت تام و تمام نمایان می شود.
 

محمدحسین جاوید معاونت مسائل تخصصی آموزش و پرورش