مرکز بسیج دانشجویی

بسیج دانشجویی دانشگاه فرهنگیان مشهد:

پر کردن خلاءکمبود معلم به چه قیمتی ؟!

بسیج دانشجویی دانشگاه فرهنگیان مشهد در بیانیه ای به مسائل و مشکلات معلمان خرید خدمات پرداخت و اظهار داشت: «معلم های خرید خدمات امنیت شغلی و هویت معلمی ندارند؛ یعنی هیچ کد شناسایی ندارند که به عنوان معلم معرفی شوند؛ و حتی بعضی وقت ها به آنها کارگر آموزش هم گفته میشود.»

به گزارش مرکز بسیج دانشجویی دانشگاه فرهنگیان ؛ بسیج دانشجویی دانشگاه فرهنگیان هاشمی نژاد مشهد در بیانیه ای نسبت به مسائل و مشکلات «طرح خرید خدمات» معلمان پرداخت.

متن این بیانیه به شرح زیر است :

 

«طرح خرید خدمات» روشی برای پر کردن خلاء کمبود معلم در آموزش و پرورش است .خرید خدمات یعنی سپردن آموزش دانش آموزان مناطق محروم به شرکتهای خصوصی و خرید خدمات. معلمانی که در قالب این طرح بیشتر در مناطق محروم کشور مشغول اداره کلاس های درس هستند؛ مدتهاست نسبت به وضعیت حقوق و بیمه خود معترض هستند و قبلا تجمعاتی در مقابل مجلس هم داشته اند. 

 

«ما در این طرح معلمانی در مناطق مرزی با ۵ روز بیمه و ۵۰۰ هزار تومان حقوق و حتی حقوق و مزایای کمتر داریم. معلم های خرید خدمات امنیت شغلی و هویت معلمی ندارند؛ یعنی هیچ کد شناسایی ندارند که به عنوان معلم معرفی شوند؛ و حتی بعضی وقتها به آنها کارگر آموزش هم گفته میشود.» این حرف دل معلمین خرید خدمات خدمات است .


 اما یک سوال اساسی آیا این معلم ها صلاحیت کافی برای تدریس را دارند؟ آیا رغبتی برای تدریس موثر و مسمرثمر دارند؟ آیا این تبعیض در حق ۶۲۶ هزار دانش آموز مظلوم مناطق محروم نیست؟

 

تعریفی که از معلم در سند تحول به چشم میخورد شخصی بالاتر از یک کارمند عادی و معمولی است؛ کسی هم ردیف هیئت علمی دانشگاه. در «سندتحول بنیادین» بر تکریم و پاسداشت مقام معلم تاکید می شود این طرح نشان دهنده همین موضوع است؟
 

با طرح خرید خدمات اوضاع دارد به سمتی پیش میرود که روزی به ما گفته میشود :«چند میگری بیای درس بدی؟» (البته با توجه به این طرح دولت که سالانه ۱۰ درصد مدارس به طرح خرید خدمات واگذار میشود.)


آیا این همان مقام و منزلت معلمی است که در سند تحول بنیادی به آن اشاره می شود ؟در طرح های «خرید خدمات» و «معلم تمام وقت» به جای اینکه دولت به فکر تامین نیروی لازم از جایی که در سند تحول به آن اشاره شده است یعنی «دانشگاه فرهنگیان» باشد فقط دارد با طرح های الکی نیروی مورد نیاز را تامین میکنند.البته دلیلش هم مشخص است و آن اینکه بودجه کمتری را به آموزش و پرورش اختصاص بدهند.

 

 شاید موثر باشد که یک تحلیل کوتاه از بودجه دو سال سال ۹۸ و ۹۹ داشته باشیم؛ بودجه فعلی آموزش و پرورش،47376,854,520,000 تومان است که سخنگوی آموزش و تحقیقات مجلس گفته اند :«آموزش و پرورش ۲۰ هزار میلیارد بدهی دارد.» یعنی ۸.۳۴ فعلی اگر تمام بدهی ها پرداخت شود و تمام هزینه های ساخت آموزشی و معلمان خرید خدمات و معلمان و کارمندان رسمی آموزش و پرورش پرداخت شود (که نمی شود و بر فرض محال)آیا چیزی برای جذب نیروی لازم از طریق فرهنگیان باقی می ماند؟


 و نقطه اوج ماجرا در آنجاست که وزیر آموزش و پرورش جناب آقای حاجی میرزایی فرمودند بودجه پیشنهادی امسال یعنی سال ۹۹ «۷۳ هزار میلیارد» است اما برآورد سند بودجه«۵۷ هزارمیلیارد» می باشد و با یک تفریق ساده مشخص می شود ای مبلغ «16هزار میلیار» از بودجه پیشنهادی کمتر است.


جالبی امر اینجاست که طبق گفته وزارت آموزش و پرورش طرح «خرید خدمات» در بودجه سال۹9هم آمده و حتی مبلغ آن رشد کرده است.


آیا چنین اتفاقی شانه خالی کردن از زیر مسئولیت بسیار مهم تامین معلم و فضای آموزشی نمی باشد؟ 


مطالبات و حرف دل دانشجویان دانشگاه فرهنگیان بسیار بیشتر از چندین صفحه این نامه می باشد و ان شالله در روز های آینده ادامه این مبحث منتشر خواهد شد.