چرا به جای تلاش جهت آموزش صحیح فضای مجازی تنها به فیلتر نمودن بسنده کرده ایم؟

فضای مجازی یا مصرف نمک!

به گزارش مرکز بسیج دانشجویی دانشگاه فرهنگیان ، فضای مجازی در کنار فواید بسیارش، آسیب هایی را نیز قاعدتا در پی دارد.این آسیب ها باید با مدیریت و فرهنگسازی درست مرتفع یا تا حد امکان تقلیل داده شوند. در سال های اخیر نرم افزار های مختلفی نظیر توئیتر، تلگرام و... به بهانه های مختلف فیلتر شدند.

 این فیلتر ها در شرایطی صورت گرفتند که فعالیت های فردی و اجتماعی جامعه تا حد بسیار زیادی به این نرم افزار ها وابسته شده بود و از سوی دیگر با فیلتر شدن این نرم افزار ها  یک خلاء جدید در فرایند های ارتباطی و تبلیغاتی احساس میشد.در چنین شرایطی مردم ناگزیر باید از نرم افزار های مشابه داخلی استفاده میکردند،اما  ازآنجایی که عصر ارتباطات به عنوان عصر سرعت در تبادل اطلاعات نیز شناخته میشود، نارضایتی ها از سرعت پایین تبادل داده ها در نرم افزار های داخلی موجب گرایش مجدد آحاد جامعه به سمت نرم افزار های خارجی شده و تنها با نصب یک اپلیکیشن اضافی فیلترینگ را دور میزنند و آنرا بی اثر میکنند.

با این جود عملا فیلترینگ این فضا ها تاثیری چندانی در پیشگیری از ورود فرهنگ باطل و نادرست نداشته و بالعکس حضور فرهنگسازان در این فضاها را محدود کرده و فرصت فرهنگسازی و تبلیغات درست را ازآنان گرفته است. برای مثال بسیاری از مسئولان طراز اول نظام جمهوری اسلامی ایران در بسیاری از همین فضاهایی که به قول برخی آسیب زا هستند در حال فعالیت و تبلیغات اند، زیرا از اهمیت و لزوم  عدم غفلت از چنین بستر هایی مطلع  اند و سعی میکنند در این فضا افکار را به جهت درست و موافق هدایت کننداما در مقابل برخی مسئولین  ذی ربط هم به جای کوشش در جهت آموزش صحیح و فرهنگ سازی درست و از طرف دیگر بدون توجه چندان به کسب و کار موجود در این فضا ، بنا را بر فیلترینگ گذاشته و خاطر خود را آسوده میکنند زیرا هزینه فیلترکردن از هزینه های مربوط به آموزش نحوه صحیح استفاده و فرهنگسازی درست  به مراتب  کمتر است.

 این عزیزان لازم است زین پس نمک را نیز از وعده های غذایی خود و مردم حذف یا فیلتر کنند.زیرا مصرف نمک نیز در کنار فواید بسیارش برای بدن مضراتی داشته و حتی مصرف نادرستش موجب آسیب های جبران ناپذیر یا حتی مرگ میشود.

با اینحال اگر رسانه های جمعی موجود،  به جای آموزش نحوه صحیح مصرف نمک در غذا ، همین هزینه را صرف آموزش صحیح استفاده از نرم افزار های موجود در بستر فضای مجازی میکردند به تبع وضعیت فرهنگی مردم جامعه در استفاده کردن از این فضاها بهتر بود.

غفلت از تقویت و حمایت توانمندی ها در کنار بستر سازی درست جهت جایگزینی نرم افزار های مناسب به جای نرم افزار های مخرب موجود سبب شده فیلترینگ تنها راه درست بنظر آید و تنها نسخه تجویزی ما برای پیشگیری از آسیب های احتمالی شناخته شود.

باید ترسید از آن روزی که دیگر  فیلتر ینگی را که تنها راه حل مقابله با تهاجم فرهنگی میبینیم هم، به کار نیاید و آنجاست که آسیب ها یکی پس از دیگری بر پیکره جامعه وارد میشوند،زیرا به جای تلاش و صرف وقت و هزینه جهت آموزش و فرهنگ سازی صحیح  تنها به فیلتر نمودن بسنده کرده ایم .زین روست که از  قدیم گفته اند هرچه بگندد نمکش میزنند وای از آن روز که بگندد نمک.

پس امید است مسئولین بزرگوار به جای اینکه دوای درد تهاجم فرهنگی  را فیلتر کردن بدانند. فرهنگسازی صحیح را سرلوحه کار خود قرار دهند و در اشاعه آن همت گمارند.

پوریا طماسبی