جناب وزیر! مگر می شود یک رانت خوار اسوه اخلاق و عمل شود؟

به گزارش مرکز بسیج دانشجویی دانشگاه فرهنگیان ، پوریا طهماسبی فعال معاونت گفتمان سازی و مطالبه گری پردیس امام علی رشت در یادداشتی بیان کرد:

دانشگاه فرهنگیان همانند سایر دانشگاه ها صرفا محلی برای فراگیری علوم مختلف نیست بلکه مرکز پرورش مربیان تربیتی است. از این روست که رهبر معظم انقلاب دانشگاه فرهنگیان را مرکز ثقل نظام آموزشی کشور عنوان میکنند.

معنا اندیشان ژرف نگر از اهمیت تربیت و تقدم آن بر  آموزش غافل نمیمانند و آنان که مقوله تربیت را مساوی با آموزش میپندارند و به جای صرف وقت و هزینه برای تربیت مربیانی هم طراز با آرمان های اسلامی و انقلابی توصیه به استخدام نیروهایی که صرفا در آموزش علوم تبحر داشته و در امور پرورشی سر رشته ای ندارند میکنند در درجه اول به مردم جامعه خویش خیانت می ورزند.

در سال های اخیر  پژوهش ها و مطالعات بسیاری  بر روی ساختار نظام آموزشی کشور های توسعه یافته انجام دادند تا رمز موفیقت آنان را دریابند، دریغا که رمز پیروزی در پیش چشمانشان بوده و از آن غافل بوده اند.

رمز پیروزی همان است که رهبری در سال ۱۳۹۷ در دانشگاه فرهنگیان به همه شما گوشزد کردند و آن هم پرورش مربیانی مومن، خلاق، توانمند و معتقد بود.

ای کاش به جای تحقیق و تفحص درخصوص ساختار نظام آموزشی کشورهای توسعه یافته و تقلید کورکورانه، به نحوه ی تربیت معلم و نظارت بر معلمان در این ممالک دقت و توجه میکردند.

علت پیشرفت کشورهای توسعه یافته انجام طراحی خاص برای سازه ساختمانی مدارس  نیست بلکه اهمیت و ارزش والایی است که برای معلمان قائل اند.

آنان دریافته اند نمیشود از مربیانی ناتوان انتظار تربیت متربیانی توانمند داشت.شاید در مواردی بنابر توانمندی های وافر متربی اسثناهایی هم وجود داشته باشد که ضعف های مربی به نوعی جبران شوند و پوشش داده شوند اما ملاک تصمیم گیری در نظر گرفتن ظرفیت های عامه متربیان جامعه است.

در سرتاسر پهنه ایران اسلامی تنها دو دانشگاه وظیفه تربیت معلم را برعهده دارند، که بزرگترین آنها دانشگاه فرهنگیان است، با این وجود یک روز علم تضعیف این دانشگاه را به دوش میکشند روز دیگر بیرق ویرانی اش را در دست دارند و امروز هم دشنه به روی آبرویش کشیده اند و تخریبش میکنند.

در بسیاری از دانشگاه های وابسته به ارگان های مختلف نظیر دانشگاه علوم قضایی ،دانشگاه تربیت پاسداری، دانشگاه علوم انتظامی و...  به منظور جلب توجه و جذب افراد توانمند و مستعد یک سری امتیازات خاص  برای دانشجویان پذیرفته شده در نظر میگیرند.

 خوشبختانه دانشجویان دانشگاه  فرهنگیان همانند دانشجویان بورسیه سایر ارگان ها از مزایا و امکاناتی در حین تحصیل برخوردار میگردنند.

مزایای تحصیل در دانشگاه فرهنگیان که در حال حاضر برای دانشجومعلمان برقرار است مختص زمانهای بعد از وقوع انقلاب اسلامی نبوده و عقبه ای حتی بیشتر از سن انقلاب اسلامی دارد.

 حال چه میشود که این امتیازات و مزایا را رانت نظام به این دانشگاه میدانند و چنین صفت سخیف و ناروایی را به جامعه علمی این دانشگاه نسبت میدهند؟

دانشگاه فرهنگیان که پیش تر ها با نام تربیت معلم شناخته میشد ، پرورش دهنده اسوه هایی برتر در اخلاق و عمل نظیر شهید رجایی بوده است.

 اسوه هایی که از همین مزایایی که هر روز در چشم دانشجومعلمان میکوبند و آنرا رانت نظام می نامید بهره جسته اند و بالیده اند.

مگر فراموش کرده اند روزگاری معلمی بر مسند نخست وزیری و سپس ریاست جمهوری این کشور تکیه زده بود که با استفاده از همین مزایای به اصطلاح رانتی و در دامان تربیت معلم پرورش یافته بود و بعد ها برترین  اسوه برای همه رئیسان، مدیران و مدعیان  ازمنه بعد از خود شد.

مگر میشود یک رانت خوار اسوه اخلاق و عمل شود؟ روزی که جامه معلمی بر تن کردیم دندان طمع را کشیده و آمال و آرزوهای دور رو دراز خود را فراموش کردیم که مبادا هوی نفسانی بر وظیفه قانونی و شرعیمان سایه افکند، حال چه شده است که مارا چنین خطاب میکنند؟

دانشجویان دانشگاه فرهنگیان تعهداتی به نظام در قبال این مزایا و امکانات داده اند و بر تعهداتشان کماکان پایبندند، حال سوال اینجاست که چرا نوک پیکان تخریب خود را مدت هاست به سوی دانشجومعلمان و هویتشان گرفته اند؟ مگر خلف وعده ای از جانب دانشجو معلمان در انجام وظیفه دیده اند؟

شاید اگر لحظه جامه معلمی بر تن داشتند و در کلاسهای درس مدارس قدری عرق بر جبینشان مینشست امروز به معلمان آینده جامعه اهانت نمیکردند.

آقایان مسئولی که جز تدریس در دانشگاه سابقه آموزشی دیگری ندارند تقاضامندیم در کار معلمان و تربیت دانشجومعلمان سنگ اندازی نکنند.

آموزش و پرورش بنگاه اقتصادی نیست که برایش چرتکه انداخته اند و  سود و زیانش را  محاسبه میکنند.

تربیت هزینه هایی دارد و باید پرداخت شود و ضمنا این هزینه ها از جیب حضرات پرداخت نمیشود و بلکه از مردم برای مردم است.

وظیفه مسئولان تنها مدیریت، برنامه ریزی و نظارت  بر روند پرداخت هزینه هاست.حال چه میشود که خود را همه کاره امر میدانند الله داند.

 باید افزود ممکن نیست ارزش، اهمیت و جایگاه والای معلم را با چند خط یادداشت بیان نمود و حق مطلب را آنطور که شایسته است ادا کرد، منتهی مراتب عده ای به دنبال تخریب نیت خیر ورود دانشجومعلمان به دانشگاه فرهنگیان و حرفه معلمی هستند باید بدانند چیزی که موجب علاقمندی و جذب داوطلبان میشود مزایای واهی که روز به روز به نوعی به دنبال تقلیل آن هستند نیست بلکه مقصود دستیابی به موقعیت اجتماعی و احترامی است که معلمان در پیشگاه خدا و  مردم در مقایسه با سایر اقشار جامعه از آن برخوردارند.

به عنوان کلام پایانی تخریبگران بدانند ، موقعیت اجتماعی معلم را تنها آنانی درک میکنند که روزی قبای معلمی بر تن داشته و بدون کمک رانت و غیره و ذالک موقعیت اجتماعی خود را بدست آورده باشند نه آنان که هر روز در یک لباس و منصب متفاوت ظاهر میشوند و داعیه ریاست و بزرگی در سر دارند.