جنگ نعمت بود و تحریم فرصت است!

به گزارش مرکز بسیج دانشجویی دانشگاه فرهنگیان ، پوریا طهماسبی فعال بسیج دانشجویی دانشگاه فرهنگیان در یادداشتی بیان کرد:

 

مدتی پس از پیروزی شکوهمند انقلاب  اسلامی ،هجوم نظامی ارتش بعث عراق به مرز های کشور به خیال تصرف تهران در مدت سه روز  آغاز شد و ۸ سال به طول انجامید.

 

 جنگی که حضرت امام خمینی (ره)  آن را نعمت نامید.نعمتی که موافق و مخالف، زن و مرد ، پیر و جوان را زیر پرچم انقلاب متحد و مجتمع کرد و منجر به وحدت ملی شد.

 

 از همان ابتدای جنگ تحمیلی، تحریم های ظالمانه بین المللی بر علیه انقلاب اسلامی آغاز شد و در مقابل حمایت های مالی و تسلیحاتی از دشمن بعثی قوت گرفت .

 

 در آن دوران که روز به روز شرایط کشور بغرنج تر میشد، توجه به ظرفیت ها و توانمندی های داخلی، اعتماد به جوانان و سرمایه گذاری روی ایده هایشان تنها راه نجات بنظر میرسید، اثر بخش بوده و نتیجه داد.

 

جنگ تحمیلی با تمام فراز و فرود ها به پایان رسید و برگی زرین به دفتر تاریخ مقاومت و شجاعت ایرانیان افزود. منتهی تحریم های اقتصادی نه تنها پایان نیافتند بلکه سال به سال شدید تر شدند و این در حالی بود که شدید تر شدن تحریم های اقتصادی وضع معیشتی مردم  را تحت الشعاع قرار داده  و آنرا سخت تر کرده اند.

 

در شرایط سخت ابتدای انقلاب توسعه نظامی و دفاعی زیر سایه همت جوانان کار ساز بود  و تحریم های نظامی و تسلیحاتی را در بدترین شرایط بی اثر میکرد و مجاهدت ها در زمینه افزایش توانمندی های دفاعی هم اکنون نیز ادامه دارد اما عدم توجه کافی به ظرفیت های داخلی و بها ندادن به جوانان جهت انجام فعالیت های تولیدی در سال های اخیر  موجب شد فرصت توسعه اقتصادی ضد تحریمی و ایجاد امنیت اقتصادی از بین برود.

 

 کشور ایران با وجود برخورداری از منابع و ظرفیت های طبیعی و انسانی کم نظیر متاسفانه در حوزه های اقتصادی تا حدود بسیاری عقب مانده است  اما در مقابل  حوزه های افزایش توانمندی های دفاعی  روز به روز شکوفا تر میشوند.

 

یکی از علل این حجم از تفاوت در سطوح توسعه اقتصادی و نظامی،  تفاوت در نوع نگاه افراد شاغل در این دو حوزه حیاتی است.

 

 بعضی از شاغلان در حوزه اقتصادی متاسفانه با نگاهی غیر توحیدی ، منفعت طلبانه و شخصی موجب شده اند اقتصاد عقب مانده  و توسعه اقتصادی مغفول بماند.

 

غفلت در پشتیبانی از واحد های تولیدی ، عدم توجه به ظرفیت های داخلی، واردات بی رویه و غیر ضروری موجب شد تا تولید کنندگان داخلی متضرر شده و در نتیجه  انگیزه تولید کاهش یابد و افزایش واسطه گری  موجب ایجاد یک تورم کاذب در جامعه گردد.

پیشرفت در حوزه نظامی و پس رفت در حوزه اقتصادی نتیجه دو تفکر و ایدئولوژی متفاوت است،  اولی حاصل جهان بینی توحیدی و دومی حاصل جهان بینی غیر توحیدی و منفعت طلبانه است.

از آنجایی که سیاست های کلی نظام به ویژه سیاست های دفاعی توسط رهبر انقلاب تعیین و ابلاغ میشوند  میتوان علت پیشرفت های نظامی و مصون ماندن این حوزه از بروز اندیشه های غیر توحیدی را دریافت.

 

بنابر این لازم است مسئولین اقتصادی کشور ظوابط را بر انواع منافع و  روابط حزبی ، سیاسی و ... ارجحیت داده و اصلاحات موردنیازی که مورد تاکید مقام معظم رهبری قرار دارند را انجام دهند و از فرصت هایی که تحریم های اقتصادی ایجاد کرده اند بهره ببرند تا ضمن بی اثر کردن تحریم ها و افزایش سرانه در آمد ، مسیر عزتمندی ملت مقاوم را هموار سازند و توجه کنند که تحریم های نفتی فرصت مناسبی جهت احیای اقتصاد غیر نفتی است.

امید است مسئولین مربوطه در سال ۱۴۰۰ از گره زدن معیشت مردم به  روابط بین المللی و خارجی دست کشیده و همت خود را بر افزایش توانمندی های اقتصادی بر مبنای ظرفیت های داخلی بکاربندند.