انتقام پدر را از دختر بچه ها گرفتند
دانش آموز بودید و در شعله های جهل سوختید. در شعله های ظلم و استعمار سوختید اما جهاد همچنان باقیست... اعلامیه حقوق بشر در سازمان مللشان قرائت می شود و همچنان در کشورتان برای شما تعیین تکلیف می کنند! کاش شما هم مرد میدان داشتید.
به گزارش مرکز بسیج دانشجویی دانشگاه فرهنگیان، راضیه ترکمان، عضو شورای گفتمان سازی و مطالبه گری بسیج دانشجویی پردیس شهید با هنر همدان در یادداشتی بیان کرد:
برای شما مینویسم
برای چشمان بی قرار مادرانتان
برای کابل غم گرفته
بای ذنب قتلت (۹/تکویر)
به کدامین گناه کشته شدید؟
دختر بودن؟
شیعه بودن؟
یا انتقام پدران را از دختران گرفتند؟
آه که جگر آدم میسوزد از این جنایت! از این سکوت جوامع به ظاهر بشری!
به گمانم بشریت مرز دارد. اگر دخترانی چشم آبی و اروپایی بودید، شیون جهانیان گوش فلک را کر میکرد؛ اما زنهار که شما فارس زبان بودید و شیعه.
جگر سوز تر این است که هیچکس این جنایت را به عهده نمیگیرد. در کشورتان حضور دارند و اتفاقات را به گردن نمیگیرند! شما را از اصلی ترین حقتان، یعنی امنیت، محروم کرده اند و گردن نمیگیرند. شعار های فمینیستی سرمیدهند و در برابر حق حیاتی که از شما سلب شد، سکوت میکنند! اعلامیهی حقوق بشرشان چه شد؟! مگر شما بشر نبودید؟! امان از مظلومیت شیعه که دخترانش باید با زبان روزه در مدرسه ای مزین به نام سیدالشهدا، سید الشهدایی بروند.
دانش آموز بودید و در شعله های جهل سوختید. در شعله های ظلم و استعمار سوختید اما جهاد همچنان باقیست...
اعلامیه حقوق بشر در سازمان مللشان قرائت میشود و همچنان در کشورتان برای شما تعیین تکلیف میکنند!
کاش شما هم مرد میدان داشتید.
دخترکانم...
در کسوت یک معلم از شما میآموزم و به دخترانم خواهم آموخت که امنیت چه ارزشی دارد؟ اقتدار یعنی چه؟ استقلال و آزادگی پدرانشان چه میکند با زندگی آن ها؟ به دخترانم خواهم آموخت، مرد میدان داشتن یعنی چه؟
شما رفتید اما یادتان هست. دفتر و کتابی که در دست داشتید، هست. دانش آموز بودید اما درسی که دادید، هست. مظلومیتتان میماند تا برسد به منجی... میآید عدل گسترِ جهان و مرز های بشریت نیست خواهد شد و حقوق بی بشر، نابود...
دختر شعر فارسی! کابل من! چه میکنی؟
حرف بزن! عزیز من! «جان پدر کجاستی؟!»