هر مدرسه ای که باز شود،در زندانی بسته می شود

به گزارش مرکز بسیج دانشجویی دانشگاه فرهنگیان، ابوالفضل فکوری، عضو قرارگاه انتخاباتی بسیج دانشجویی دانشگاه فرهنگیان زاهدان در یادداشتی بیان کرد:

 

 شب رفت و سحر شد و شب آمد. مناظرات هم، بعنوان مهم ترین رویداد انتخاباتی کشور به پایان رسید. مناظراتی که از شبه مناظره هم سال های نوری فاصله داشتند. سخنرانی طور، کوتاه برد و کم کیفیت. ذبح مطالب به دلیل سه دقیقه سه دقیقه صحبت کردن اما ۳۵ دقیقه یا بیشتر برای تشریفات و ورود با دبدبه و کبکبه ی آقایان (که البته مورد نقد بعضی از کاندیدها هم بود) کنترل شدید تلویزیون و قطع کردن خودکار میکروفن که نابودی شکل گیری مباحثه، نقد، وقطع کردن صحبت یکدیگر را که از بدیهیات یک مناظره است، در پی داشت.

گرفتن میدان مانور از نامزدها با سوالات جزئیِ عوام ناپسندِ عوام نافهم، و هدایت و تشویق کاندیدها به تمرد از چارچوب برنامه، پرسیدن سوالات تخصصی از غیر متخصص که زمینه را برای بحث خارج از موضوع اماده می کرد.

محصور بودن کارشناس مجری حرفه ای برنامه با وجود کاریزمای گیرا، صدای رسا و البته تخصص در این حوزه، در یک سری چارچوب های مستحکم از پیش تعیین شده که او را تا حد یک عضو علی البدل که نه تاثیر مثبت دارد نه منفی، پایین آورد و قدرت ایجاد چالش و جذابیت برنامه را از او گرفت.

جدای از فرم معیوب محتوا هم جای انتقاد دارد طرح سوالات مختلف از کاندیدهای مختلف و ضعیف شدن قدرت مقایسه توسط مخاطب و البته در نظر نگرفتن مسائلی مهم تر از بورس، و شاید مهم ترین مسئله، نظام تعلیم و تربیت و آموزش و پرورش.

متاسفانه شاهد نابودی کورسوهای نورِ امیدِ درک اولویت اول کشور در نگاه نامزدهای ریاست جمهوری بودیم. گویا طراحان سوال و حتی خود کاندیدها، هنوز نمی دانند سرچشمه ی همه ی فسادها، بزهکاری ها، جرائم و اساس همه ی هدایت ها و سعادت ها به تعلیم و تربیت برمیگردد. گویا هنوز برخی نمی دانند آموزش و پرورش غیر رسمی هم حتی در ارتباط تنگاتنگ با آموزش و پرورش رسمی است. یه کاندید جایگاه ریاست جمهوری باید با تک تک سلول های بدن درک کند که آموزش و پرورش ابزاری نیرومند برای شکل بخشیدن به زندگی فردی و نظام اجتماعی است.

هر مدرسه ای که باز شود، در زندانی بسته می شود. دولت اگر در یک نظام تربیتی پویا و کارآمد شرایط تحصیل و سواد آموزی افراد جامعه را مهیا کردکند ، از دل کودکان جامعه، دکتر، مهندس، گاندی، ماندلا و خمینی کبیر تربیت میشود، علم چون آید به تو گوید چه کن. البته برعکس این معادله نیز صدق می کند و چه بسا از دل این نادانی ها بن لادن و بغدادی و جولانی ظهور کنند.

جهالت ریشه ی همه ی بدبختی هاست. همه و همه ی این ها تاثیر بی بدیل آموزش و پرورش روی سرنوشت یک ملت را میرساند. حرکت به سوی سعادت یا شقاوت! از اهمیت این موضوع هرچه بگوییم باز حق مطلب ادا نشده، اما به رغم این سطح از اهمیت هم متاسفانه شاهد بی مهری ها و عدم ارائه برنامه تخصصی برای اصلاح ساختار ها و برخی روندها و اجرای سند تحول بنیادین توسط کاندیدها بودیم. البته ناگفته نماند در این گوشه و کنار اگر وقتی اضافه بود،دستی هم به سر آموزش و پرورش و معلمان کشیده می شد که انگیزه آن را هم در جذب رای جامعه ی فرهنگی میتوان جستجو کرد. به قولی،هیچ کشوری نمیتواند از آموزش و پرورش خود جلوتر باشد.

آقایان اگر بدنبال مبارزه با فساد هستید،ریشه را در تعلیم و تربیت جستجو و اصلاح کنید. " خاصیت شاخ و برگ ها، رویش دوباره است " اگر بدنبال رشد اقتصادی،روابط سیاسی و روابط اجتماعی هر چه بهتر،فرهنگ اصیل و جامعه ی فرهنگ دوستِ آگاه ِ متمدن و متدین و از همه مهم تر حرکت با سرعت هر چه بیشتر به سمت پی ریزی پایه های تمدن نوین اسلامی هستید، پاسخ همه و همه ی اینها را در آموزش و پرورش و نظام تعلیم و تربیت جستجو کنید. انتخابات ۱۴٠٠ که در آستانه ی اتمام است. اما اگر رسانه ی ملی، برای باقدرت اغنا سازیِ تمام اغشار و تبیین مسائل اصلی و ٱم المسائل کشور نیاز به تحول اساسی در این روندی که در پیش گرفته دارد.