کارد بی توجهی به استخوان آموزش و پرورش رسیده!
در نظام آموزش و پرورش امروز، کارد به استخوان رسیده و کار از دوا و مرهم گذشته و به جراحی نیاز است. بحران کمبود نیروی انسانی که در سال جاری با آمار ۱۹۷ هزار نفری کمبود معلم، کوهی از مشکلات را برشانه آموزش وپرورش تحمیل کرده بود، در سالهای آینده نیز با ارقامی بالاتر روبه روی آموزش و پرورش ایستاده است!
به گزارش مرکز بسیج دانشجویی دانشگاه فرهنگیان ،بهاره طاهری،معاونت گفتمان سازی و مطالبه گری پردیس شهید باهنر شیراز در یادداشتی بیان کرد :
مقام معظم رهبری:
مسئله فرهنگ و تعلیم و تربیت، مسئله اول در نظام ماست. در بلندمدت هیچ چیز به اندازه‌ی تعلیم و تربیت اهمیت ندارد.
یک قانون عقلی و بدیهی وجود دارد که برای قدم گذاشتن و موفقیت در یک مسیر، باید به آن آشنا بود؛ پیچ و خم‌ها را دانست و موانع و دست‌اندازها را برانداز کرد.
راهِ آموزش و پرورش هم اینگونه است و می‌توان گفت برای آموزش و پرورشی که چاله‌هایش به دره تبدیل شده و مشکلاتش به بحران، این قضیه بسیار مهمتر می شود.
در نظام آموزش و پرورش امروز، کارد به استخوان رسیده و کار از دوا و مرهم گذشته و به جراحی نیاز است. بحران کمبود نیروی انسانی که در سال جاری با آمار ۱۹۷ هزار نفری کمبود معلم، کوهی از مشکلات را برشانه آموزش وپرورش تحمیل کرده بود، در سالهای آینده نیز با ارقامی بالاتر روبه روی آموزش و پرورش ایستاده است!
آمار فزاینده مدارس پولی که سال به سال رشد بیشتری می‌کند و پنجه در پنجه عدالت آموزشی کرده و آن را کمرنگ وکمرنگتر می‌کند. خیل عظیم دانش‌آموزان جامانده از تحصیل مجازی که طبق برآوردهای واقعی، چیزی حدود چهل درصد دانش‌آموزان کشورمان است! سند تحولی که روی زمین مانده و چیزی جز تکه کاغذهای مهر و امضا شده نیست. ناراضایتی بدنه این وزارتخانه که پایه‌های آموزش و پرورش را سست و سست‌تر می کند، و... اینها تنها گوشه‌ای از هزار و یک مشکل ریز و درشت این سیستم است که عبور از آنها بسیار سخت و آرمانی است.
از این رو انتظار جامعه برای انتخاب وزیر مهمترین و محوری‌ترین وزارتخانه در دولت مردمی این است که فریادها و دلسوزی‌های اهل این خانه را بشنوند و ببینند؛ وکسی را به سکان‌داری این کشتی شکسته منصوب کنند که از درون بدنه، این مسائل را دیده باشد و از شدت و حدت آن درک کامل داشته باشد. نظام تعلیم وتربیت اصلی‌ترین زیرساخت انسان‌سازی وبلکه تمدن‌سازی است، لذا جزیی‌ترین تصمیم در این عرصه نیز ضریب تاثیر بزرگی در آینده کشورمان خواهد داشت؛ چه رسد به انتخاب سکاندار این نظام و وزیر بزرگترین دستگاه اجرایی کشور!
حالا سوال این است؛ کسی که حتی مدرک مرتبط با این رشته را ندارد، چگونه می‌تواند گزینه اصلح باشد؟!
قصه‌ی آموزش و پرورش، قصه‌ی تازه ای نیست و برای وضعیت امروزش هم، مجال آزمودن و خطا نیست.
آموزش و پرورش محل سیاست‌بازی و سیاسی‌کاری نیست و اگر مسئولی به این قاعده عمل کند، تیشه به ریشه‌ی نظام زده و تنها با یک تصمیم اشتباه دیگر، این شاه‌رگ حیاتی بریده خواهد شد!
