مسئولان توجه جدی تری به جامعه معلمی داشته باشند

به گزارش خبرنگار استان‌های خبرگزاری دانشجو، فائزه فداکار، دانش آموخته دانشگاه فرهنگیان در نشستی با بسیج دانشجویی پردیس علامه طباطبایی ارومیه در خصوص حضور در جمع نخبگان با رهبری انقلاب گفت: اگرچه من به واسطه کسب مدال نقره در المپیاد دانشجویی و داشتن رتبه‌های علمی در دیدار بنیاد ملی نخبگان با رهبری حضور پیدا کردم، اما هویت معلمی خود را ازاین عناوین برتر دانستم و همین باعث شد که با هویت معلمی خود سخنرانی بکنم. علتش این هست که تاثیرگذاری و سودمندی که در کسوت معلمی می‌توان داشت، فراتر از کسب یک مدال و رتبه است. علاوه بر این دلایل، این پیام را می‌خواستم ابلاغ بکنم که در جامعه معلمی، افرادی که پویایی علمی دارند، دغدغه‌مند هستند حضور دارند و مسئله آموزش و پرورش آن قدر مسئله مهمی است که طرح آن در نشست نخبگانی کشور با رهبری، بسیار ضروری و لازم بود و همچنین نقطه آغازی باشد برای حضور جدی معلمی در عرصه‌های مهم کشور و اینکه مسئولانی که در این نشست، حضور دارند توجه جدی‌تر و نگاه بهتری نسبت به جامعه معلمی و مسائل آموزش و پرورش داشته باشند.

فداکار با اشاره به اینکه بیش از ۴۰ درصد از دانش آموزان ما طی کرونا از مدرسه بازمانده اند ادامه داد: متاسفانه اتفاقی که برای دانش‌آموزان ما در عرصه تعلیم و تربیت به سبب بیماری کرونا افتاد پیامد‌های ناخوشایند زیادی در پی خواهد داشت. مثل ترک تحصیل، افت تحصیلی، به تاخیر افتادن اجتماعی شدن دانش آموز و تشکیل هویت و تربیت تمام ساحتی آنها، که در نتیجه تعامل دانش آموزان با هم در کلاس و همچنین تعامل با معلم و کادر مدرسه اتفاق می‌افتد. فکر می‌کنم همین مسئله باعث بشود که خانواده‌ها نسبت به نقش ارزشمند معلم و نقش مهم مدرسه در تربیت و در رشد فرزندانشان دقیق‌تر بشوند و درک متقابل وهمراهی بیشتری بین دو نهاد خانواده و نهاد تعلیم و تربیت اتفاق بیفتد که همه این‌ها به نفع تربیت فرزندان کشور خواهد بود. اگرچه که خانواده‌ها و معلمان به دلیل مجازی شدن آموزش، مشکلات زیادی و چالش‌های زیادی را متحمل شدند.

وی ادامه داد: اگردو رکن خانواده و نظام آموزشی ما دست به دست هم ندهند و با همدلی و همکاری مسائل و چالش‌هایی که در نتیجه مجازی شدن آموزش و آسیب‌های ناشی از آن به وجود آمده را برطرف نکنند عواقب ناگواری هم برای جامعه به دنبال خواهد داشت. اینکه یکسری از ارزش‌ها و اصولی مهم در دانش آموزان ما، درونی و نهادینه نمیشود و آمادگی این نسل برای حضور در جامعه قطعاً تحت تاثیر قرار خواهد گرفت.

دانش آموخته دانشگاه فرهنگیان در جواب این سوال که با توجه به اینکه دستور متوقف شدن سند ۲۰۳۰ داده شده چرا مجدد در مشکلات خارجی به این موضوع اشاره کردید؟ اظهار داشت: در تحلیل وضعیت خارجی نظام آموزش و پرورش به ائتلاف جهانی آموزش، ذیل اراده‌ی یونسکو اشاره شد که در این ائتلافی که شکل گرفته یک جمله هم در ارتباط با سند ۲۰۳۰ آمده که امروز را برای اجرایی کردن این سند و دستیابی به اهداف این سند زمان مناسبی دانسته است بنابراین اشاره‌ای که بنده به سند ۲۰۳۰ در متن خودم داشتم در واقع نقل قولی از این ائتلاف جهانی آموزش بود و نه اشاره مستقیم! به نظر میرسد از اهداف مورد انتظار در این ائتلاف این است که از نظر هویتی وتربیتی تغییراتی را در نسل‌های ما ایجاد بکند. نگرانی ما از این بابت بود که آنچه که مورد نظر ارزش‌های نظام سرمایه‌داری هست به واسطه چنین ائتلافی و توجه این ائتلاف به سندی که مورد قبول ما نیست اتفاق بیفتد. یعنی در واقع به واسطه آموزش مجازی مرز‌های ارزشی ما جابجا بشوندو این آموزش که فراتر از ارزش‌های ما است به نسل آینده ارائه شود. آن‌ها به واسطه تشکیل هویت مطلوب مورد نظر خودشان به دنبال اهداف دیگری برخواهند آمد.

فدارکار افزود: به نظر میرسد که نظام سلطه در دوره جدیدی از استعمار قرار گرفته است وتصمیم دارد که از نظر هویتی وتربیتی تغییراتی را در نسل‌های ما ایجاد کند. نگرانی ما از این بابت بود که آنچه که مورد نظر نظام سلطه و ارزش‌های نظام سرمایه‌داری هست به واسطه چنین ائتلافی و توجه این ائتلاف به سندی که مورد قبول ما نیست اتفاق می‌افتد. یعنی در واقع به واسطه آموزش مجازی مرز‌های ارزشی ما جابجا بشوند و این آموزش که فراتر از ارزش‌های ما است به نسل آینده ارائه شود. آن‌ها به واسطه تشکیل هویت مطلوب مورد نظر خودشان به دنبال اهداف دیگری برخواهند آمد.

یادآور شد: در ارتباط با وضعیت اقتصادی و معیشتی هم چیزی که خیلی واضح و بدیهی هست مشکلاتی که در این عرصه نه تنها برای معلمان که برای تمام اقشار مردم ایران وجود دارد و دولت و دستگاه‌های ذی ربط باید تدبیری بیندیشند در جهت کم شدن و برطرف شدن مشکلات اقتصادی، کاهش تورم و عدالت در پرداخت ها. چیزی که بسیار آزاردهنده است تبعیض در حقوق و مزایای اقشار مختلف جامعه هست و این رقابتی که شکل گرفتن آن، بسیار خطرناک است. چون شاغلین در هر شغل خودشان را مستحق افزایش بیشتر حقوق و دریافت حقوق بیشتری نسبت به سایر اقشار می‌بینند و این تمامی نداد و حد و سقفی ندارد. در نتیجه آن چیزی که باید بر آن تاکید بشود این است که عدالت وجود داشته باشد. در این پرداخت‌ها یک ساختاری شکل بگیرد که بر اساس عدالت و بدون هیچ‌گونه تبعیضی بدون هیچ نگاه قشری و صنفی این اتفاق بیفتد.