رتبه بندی،آتشفشان همچنان فعال در آموزش و پرورش ما

به گزارش مرکز بسیج دانشجویی دانشگاه فرهنگیان،معصومه صادقی، معاونت گفتمان سازی و مطالبه گری مرکز زینب کبری(س) کازرون در یادداشتی بیان کرد:

لایحه رتبه بندی معلمان، مدت هاست سطح وسیعی از زمین آموزش و پرورش را در برگرفته است.

سیرِ دمایی این آتشفشان، آنچنان صعودی است که 1200 درجه سانتی گراد در برابرش سر تعظیم فرود آورده است.

   
مجلس ما، اتاقک این آتشفشان است که مواد مذاب و داغ رتبه بندی را در خود نگه داشته و حتی تا مرز اجرایی نیز برای شفاف سازی لایحه ای که سطر به سطر و واژه به واژه اش مستلزم تعبیر و تفسیر است تصمیمی ندارد.

معلمان ما اما، مجرای مرکزی این ساختار و محل اتصال اتاقک به دهانه آتشفشان هستند.
آنانند که تصمیم میگیرند مواد آماده شده برای فوران را به چه شکلی به دهانه منتقل کنند.

افسوس که نگرش جامعه ما نسبت به جامعه فرهنگیان، آن دسته از معلمانی است که اگر حقوق‌شان nها برابر هم شود باز هم معترض‌اند.

و تخصص افراد نامتخصص این است که به این نگرش جامعه دامن زده و رسالت معلمی را تا این حد سطحی و محدود جلوه دهند.

و نتیجه این میشود که اولین واژه ای که از رتبه بندی به اذهان عمومی  خطور میکند، چیزی جز افزایش حقوق نیست...

آن رتبه بندی‌ای رتبه بندی است که آنقدر قابلیت داشته باشد که بتواند ارتباط بین "ارزیابی" و "پرداخت" را شفاف سازد.

آن رتبه بندی‌ای رتبه بندی است که معیارهایش برای تفکیک طبقه هایی که[ به اصطلاح رتبه میخوانندش] ، آنقدر مورد قبول باشد که عدالت در پرداخت را اساس کارش قرار دهد.

برای دردهای عمیق معیشتی و دردهای تربیتی این نظام، نسخه یکسان پیچیدن و جابه جایی مرز حقیقت و حقوق معلم راهگشا نمی باشد.به خصوص اینکه جراحت های تعلیم و تربیت ما آنقدر عمیق‌اند که هر نسخه معیوب، ویرانی یک نسل را به دنبال خواهد داشت.

اثرات کوتاه مدت و درازمدت این آتشفشان ها میتوانند آنچنان وضعیت آب و هوایی آموزش و پرورش را متغیر کنند که تنفس را دشوار سازد.

تمام ترسم از روزی است که مواد سرد شده حاصل از این آتشفشان که به زمین آموزش و پرورش‌مان جاری میشوند، کوه های سرد و بی روحی را تشکیل بدهند که در اثر بی عدالتی بشوند همان نسلِ بی تربیتِ ما...