وزیر آموزش و پرورش معلمان آینده را نان خور اضافی تعلیم و تربیت میدانند
به نظر می آید جناب وزیر معلمان آینده را نان خور اضافی خانواده تعلیم و تربیت می دانند! فرزندان ناخلفی که نه تنها کار نمی کنند که پول هم می گیرند! این در حالی است که حضرت آقا در سخنرانی۱۷ اردیبهشت ماه ۹۶ با اشاره به نقش معلم و آمادگی های او در مسئولیت خطیر تربیت نسل آینده، می فرمایند: { به مسئولان تأکید می کنیم دانشگاه فرهنگیان را که تولیدکننده ی معلم است و اهمیت فراوانی دارد، جدی بگیرند و هر چه می توانند برای آن سرمایه گذاری کنند.}
به گزارش مرکز بسیج دانشجویی دانشگاه فرهنگیان ،فاطمه کاظمی،معاونت گفتمان سازی و مطالبه گری بسیج دانشجویی دانشگاه فرهنگیان ،پردیس فاطمه الزهرا(س) اصفهان در یادداشتی بیان کرد:
{دانشگاه های تربیت معلم که مهم ترین آنها دانشگاه فرهنگیان است، مرکز ثقل اصلی نظام آموزش و پرورش کشورند و در مورد این دانشگاه کوتاهی شده./ رهبر معظم انقلاب. ۹۷/۲/۱۹}
گمان می کردیم بیان اهمیت دانشگاه فرهنگیان برای وزیری که دعوی انقلابی بودن دارد، لازم نیست چرا که ایشان خودشان را پیرو فرماندهی کل قوا می دانند ولی پنداری که در خیال خام بوده ایم.
پس از نشست فرمایشی جناب وزیر با تعداد انگشت شماری از دانشجو معلمان و طرح صحبت های از پیش تعیین شده و تعریف و تمجید و گل و بلبل جلوه دادن اوضاع و مشایعت دانشجو معلمان دغدغه مند به پشت درهای دانشگاه، در روزی که گویا تنها نام دانشجو را یدک می کشد، حال نوبت به جلسه ای دیگر رسیده که بازهم جناب وزیر نه تنها تمایلی به شنیدن صحبت های دانشجو معلمان ندارند بلکه به نظر می آید معلمان آینده را نان خور اضافی خانواده تعلیم و تربیت می دانند! فرزندان ناخلفی که نه تنها کار نمی کنند که پول هم می گیرند! این در حالی است که حضرت آقا در سخنرانی۱۷ اردیبهشت ماه ۹۶ با اشاره به نقش معلم و آمادگی های او در مسئولیت خطیر تربیت نسل آینده، می فرمایند: { به مسئولان تأکید میکنیم دانشگاه فرهنگیان را که تولیدکنندهی معلم است و اهمیت فراوانی دارد، جدی بگیرند و هر چه میتوانند برای آن سرمایهگذاری کنند.} آیا این سخن، به معنای سودمند بودن تربیت معلم و نقش موثر دانشجو معلمان نیست؟!
علاوه بر آن فعالیت های دانشگاه فرهنگیان را با سایر دانشگاههای مطرح کشوری مقایسه می کنند و می فرمایند آنها بیشتر از دانشگاه فرهنگیان کار میکنند. اولا دانشگاه فرهنگیان با وجود کمبود امکانات و بی مهری مسئولین مربوطه،نسبت به درصد دانشجویانش در اردوهای جهادی و بسیاری از فعالیت ها پیشتاز است ؛ در ثانی مقایسه دانشگاه فرهنگیان با دیگر دانشگاه ها، قیاس مع الفارق است؛ چرا که به طور کلی رسالت این دانشگاه ها متفاوت است. اهداف و راهبردهای هر کدام متفاوت است.
وزیر محترم با اینکه بیش از یک ماه است تکیه بر مسند وزارت زده اند، تا کنون حاضر به شنیدن دغدغه های دانشجو معلمان یا به عبارت بهتر معلمان آینده نشده اند؛ نه خود دعوت به گفت و گو می کنند و نه دعوتی را می پذیرند و در توجیه رفتار خود می فرمایند:«چرا باید با شما جلسه بگذارم. شما دو سال است که تعطیلید!»وجود ۸۵۰ کانون فرهنگی، ۳۲۵ انجمن علمی، ۲۵۰ نشریه و ۳۴ تشکل سیاسی در کنار ظرفیت تشکل انقلابی بسیج دانشجویی، ظرفیت بسیار مهمی است که رسالت تربیت محوری دانشگاه فرهنگیان را برای تربیت معلم تراز جمهوری اسلامی فراهم می کند. جالب این است که این آمار و ارقام پس از وزارت ایشان توسط هیئت رئیسه دانشگاه فرهنگیان اعلام گردیده و مگر می شود وزیر، بی خبر باشند!
جناب وزیر آموزش و پرورش از اینکه چرا باید به دانشجو معلمان پاسخگو باشند آزرده خاطر شده اند و گویا این عمل را بیهوده می دانند. وزیری که داعیه انقلابی گری دارد حتما این سخن رهبری معظم را در خطابه نماز جمعه ۲۹ خرداد ماه ۱۳۸۸ شنیده است:{ افراد، مسئولین، خودشان را در معرض نقد و انتقاد قرار بدهند و پاسخگو باشند و پاسخ بدهند و تبیین کنند.}
از وزیر انقلابی، تبعیت از حکیم انقلاب انتظار می رود. امید است که ایشان در همین ابتدا این رویه را اصلاح کرده و به دانشجو معلمانی که به پای چوبه دار کشیده اند، فرصت دفاع دهند.