تقلیل واحدهای تئوری یا کم ارتباط با مهارت معلمی و فارغ التحصیلی زودهنگام دانشجویان

به گزارش مرکز بسیج دانشجویی دانشگاه فرهنگیان علی نورا فعال دانشجویی و معاونت گفتمان سازی و مطالبه گری بسیج دانشجویی دانشگاه فرهنگیان زابل در یادداشتی پیرامون طرح ۳+۱ پرداخت:

 

در چند روز گذشته نامه‌ای به مدیریت پردیس های استانی دانشگاه فرهنگیان ابلاغ شده که در آن از به کارگیری دانشجو معلمان ورودی ۹۸ همزمان با تحصیل به صورت حق التدریس در مدارس صحبت شده،  ابتدا با توجه به نزدیکی امتحانات پایان ترم و عدم پرسش متولیان برنامه ریز این امر از دانشجویان خود این موضوع باعث فشار روانی مضاعف بر این قشر آینده ساز می شود.

در خصوص طرح ۳+۱  از آنجا که جزئیاتی از آن منتشر نشده،نمی توان با یقین کامل نسبت به آن موضع گرفت؛لاکن با توجه به سخنان مسئولان  وزارت آموزش و پرورش و دانشگاه فرهنگیان  توجه به چند نکته خالی از لطف نیست:

*توجه به تفاوت محل تحصیل و خدمت دانشجویان؛
 تعداد زیادی از دانشجویان محل تحصیل و محل خدمت شان متفاوت است و در صورت برگزاری کلاس های دانشگاه به صورت حضوری امکان رفت آمد برای آنان میسر نیست.

*عدم احتساب سال آخر تحصیل در سنوات تحصیلی ؛

با توجه به تعهد خدمت دانشجو معلمان به میزان ۲ برابر طول مدت تحصیل عدم توجه به این امر ظلمی آشکار است زیرا  به اندازه معلم رسمی به تدریس پرداخته،با ذکر این نکته که  به صورت حق التدریس که پرداختی آن نیز منظم نمی باشد و همچنین از آنجا که هنوز فارغ التحصیل نشده حق التدریس با مدرک دیپلم به آنها تعلق می گیرد که هزینه بسیار اندکی است.

*تقلیل واحدهای تئوری یا کم ارتباط با مهارت معلمی و فارغ التحصیلی زودهنگام دانشجویان؛

در صورت اجرایی شدن این طرح دانشجویان شنبه تا چهارشنبه مانند معلمان رسمی به تدریس می پردازند و  آخر هفته همانند دانشجویان به تحصیل و فرصتی برای پرداختن به دیگر امور زندگی را نخواهند داشت.

 با حذف واحدهای که ارتباط کمتری با مهارت های معلمی دارد و ارائه ترم تابستان به صورت فشرده می توان ورودی های ۹۸ را تا قبل از مهرماه ۱۴۰۱ فارغ التحصیل کرد تا به صورت رسمی وارد نظام تعلیم و تربیت شوند.

کلیات طرح  ۳+۱  در جهت تامین کمبود معلم و استفاده از نیروی انسانی پرورش یافته بدنه نظام تعلیم و تربیت مورد قبول است، اما عدم توجه به نکات ذکر شده باعث ایجاد مشکلات بزرگی در نیروی انسانی با انگیزه ای که قرار است ۳۰ سال در این سرزمین به تعلیم و تربیت فرزندانمان بپردازد می شود.

امیدواریم که در برنامه‌ریزی‌های آینده که قرار است برای این طرح شود به تمام زوایا و ابعاد آن پرداخته تا خدای ناکرده در آینده دچار خسرانی نشویم که به کمبود معلم  فعلی  راضی شویم.