مکتب دانشجو

 

(در جنگ نرم، شما جوانهای دانشجو، افسران جوان این جبهه اید... افسر جوان در صحنه است؛ هم به دستور عمل میکند، هم صحنه را درست میبینید؛ با جسم خود و جان خود صحنه را می آزماید. لذا اینها افسران جوانند؛ دانشجو نقشش این است)

 

مقام معظم رهبری

روز دانشجو، روز تکریم آمیختن علم و دانش با اخلاق اسلامی و بصیرت سیاسی است.

دانشجویان ایرانی امروز باید قله نشینان تحرکات و تحولات اجتماعی باشند. در نوک پیکان حملات بایستند و در ژرفای اندیشه های نو به سر برند. شجاعت بپوشند، اندیشه بنوشند، انصاف بگویند و دانش بجویند.

روز دانشجو و کلمه دانشجو تنها یک نام نیست بلکه یک تاریخ است.

این واژه آنقدر پر افق است که هرگاه به هر سوی کرانه اش انگشتی اشاره کنیم نسیمی تازه از معنا می یابیم.

آن چیزی که روز دانشجو را در تقویم مناسب های انقلاب اسلامی به فراموشی نسپرده، ریشه های عمیق این نامگذاری است:

رژیم پهلوی پس از کودتای ۲۸ مرداد ۱۳۳۲، خود را بیش از پیش نیازمند آغوش گرم امریکا می دید. در ادامه این روند، سفر ،نیکسون معاون رئیس جمهور وقت آمریکا به ایران در هفده آذر ۱۳۳۲ برنامه ریزی شد تظاهرات دانشجویان دانشگاه ،تهران به عنوان اعتراض به این سفر، از روز چهاردهم آذر آغاز گردید در گرماگرم غارت سرمایه های ملی فرهنگی مادی و مذهبی از سوی آمریکاییان چه کسانی جز فرزندان فرهیخته ایران میتوانستند این آگاهی را به ملت خود اعلام دارند؟

در روز هفده آذر هم زمان با ورود نیکسون به تهران تمام دانشگاه های پایتخت در اعتصاب کامل به سر می بردند. وقتی نیکسون برای دریافت دکترای افتخاری حقوق در دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران حاضر شد، یکی از مطبوعات در سرمقاله خود با عنوان «سه قطره خون» این گونه نوشت: آقای نیکسون وجود شما آن قدر گرامی و عزیز بود که در قدوم ،شما سه نفر از بهترین جوانان این کشور، یعنی دانشجویان دانشگاه را قربانی کردند».

خون سه جوان آزادی خواه ایرانی است که نام دانشجو را در شانزدهم آذرماه هر سال بر خاطرها تلنگر می زند.

دانشجویی یک مقطع یا یک عنوان برای ورود به یک طبقه اجتماعی نیست بلکه یک مکتب است.

دانشجو به عنوان قشر با سواد و فرهنگی جامعه علامه بر شخصیت اجتماعی خود، الگوی رفتار و تفکر دیگران است.

دانشجویان که طبقه پیشرو و پیشاهنگ و زبده و بانشاط هستند باید در سازندگی آینده و ترسیم حرکت عمومی جامعه، بیش از جاهای دیگر، نقش و اثر داشته باشند. این تأثیر، با دو عاملی که باید در کنار هم باشند، تحقق پیدا می کند؛

عامل اول، درس و علم و تحصیل است. جوان ها باید خوب درس بخوانند و اساتید هم باید آنها را تربیت کنند و آینده علمی و عملی کشور را تأمین و تضمین کنند.

حرکت علمی در کشور، باعث شکوفایی و امیدبخشی و آینده نگری می‌شود.

عامل دوم، جهت فکری و سیاسی و انقلابی دانشگاه است؛ آن چیزی که به علم هم جان و روح و جهت خواهد داد. در بیانات حضرت امام (ره) و وصیت نامه ایشان، به این نکته اساسی بسیار توجه شده است. دانشگاه لاابالی و بیگانه از ارزش های دینی و بی تفاوت و خونسرد نسبت به مفاهیم و جهت گیری های انقلابی، دانشگاهی که در او نبض انقلاب نزند، دانشگاهی که اعضایش - چه دانشجو و چه استاد - نسبت به حرکت انقلابی ملت ایران و برای پیشاهنگی و پیشقراولی، احساس تکلیف نکند و نقش درجه یک را در کار انقلاب نداشته باشد، دانشگاهی نیست که امیدبخش و تضمین کننده آینده و مورد نظر امام (ره) باشد.

امروزه برخورداری از قدرت فهم و تحلیل سیاسی، نیاز مبرم دانشجویان و دانشگاههاست.

این روز بی تو، و بی حس آرمان خواهی و حقیقت جویی بی معناست.

روز دانشجو، روز لزوم تاکید بر اهمیت علم آموزی، حق طلبی و افزایش بصیرت سیاسی مبارک....