دولت، خواسته یا ناخواسته درحال واسپاری حاکمیت تربیتی خود به بازار بی رحم سرمایه است

به گزارش مرکز بسیج دانشجویی دانشگاه فرهنگیان ،حدیث روزبهانی، فعال دانشجویی، در یادداشتی، ضمن اشاره به کجتابی های سند تحول دولت مردمی از مفهوم مردمی سازی و توسعه مشارکت ها، به شرح موانع تحقق این مهم پرداخت :

 

قسم عمده ای از کارشناسان و فعالان حوزه تعلیم و تربیت، یکی از حلقات مفقوده نظام آموزشی کشور را، فقدان بستر توسعه مشارکت های لایه عام بدنه جامعه میپندارند و بر این باورند که مرمّت سازه های سست و فرسوده از حیث ساختار و محتوای نهاد های تعلیم و تربیت رسمی عمومی کشور، بواسطه ایفای نقش آحاد مردم و تعیین دقیق ضریب اثر ایشان در پیشروی به سمت غایات، تحقق خواهد یافت.

در گام اول، حاکمیت ملزم است با تسهیم و تشریک اقتدار تربیتی و بسطِ نرمِ حق تربیت میان سایر متولیانِ ارجحِ امر، اقتدار و حاکمیت خود را به طریق افقی میان سایر اجزا، عناصر، عاملین و بازیگران عرصه تربیت، تسهیم نموده و از نگاه طولی و عمودی به این جریان، بپرهیزد. این افق ترسیم شده، به نظر معقول و دارای فوریت اجراست اما آنچه محل مناقشه است، راهکار ها و وسائل متعددی ست که در این راستا عرضه میگردند و به نام توسعه مشارکت های مردم و به کامِ عرض اندام بازارهای رقابتی کوچک و بزرگ با هدف جدال بر سر جذب و متمایل ساختن شیب تقاضا به سمت خود، پیکره نظام آموزشی کشور را چند پاره میسازند. 

کجتابی های دولت مردمی از مفهوم اصیل مردمی سازی و عدم برداشت صحیح از بند ۸ سیاست های کلی تحول در نظام آموزش و پرورش، سهم اثر خانواده ها را به مشارکت های مادی و خرید فرایند ها و خدمات آموزشی تقلیل میدهد تا بواسطه حق مالکیت بر کالاهای (خدمات) خریداری شده، درصد مشارکت های خود را در امور اجرایی، مدیریتی و بهینه سازی مدرسه، ارتقاء دهند. 

واسپاری امر آموزش به نظام سرمایه داری و فربه سازی منطق بازار بواسطه ایجاد چند دستگی های اجتماعی در نهاد آموزش رسمی که از قضا باید تنها چهارچوبه ایمن از آفت طبقاتی سازی های اجتماعی باشد و مبرّای از انگاره های اقتصادی باقی بماند، نسل های متعددی از دانش آموزان را تقدیم جامعه خواهد نمود که در پس ذهن خود، جز ملاحظات کوچه بازاری و بر چشم خود، جز عینک اقتصادی، ابزار دیگری جهت تعمق و تامل در جهان اطراف، ندارند.

دولت سیزدهم امّا ملزم است ضمن تغییر مواضع خود، اصلاحاتی خرد و کلان را در راستای نیل به اهداف مدنظر وارد آورد و مسیر مشارکت های خانوار و معتمدین و دلسوزان حقیقی را در امر تربیت دانش آموزان هموار سازد و این اتفاق رخ نمیدهد، مگر با ایجاد همصدایی و همراهی با تاکیدات موکّد سند تحول بنیادین آموزش و پرورش در تمامی عرصه ها، خاصّه در باب مسئله مطروحه و جدیّت و اهتمام در راستای بوقوع پیوستن اهداف این سند و نه امتداد سیر باطل سندزدگی، موازی کاری و تعدد نگاشت. 
در حوزه مشارکت ها، مستلزم ارتقاء سهم اثر آحاد مردم در عرصه های متعدد فرهنگی و تربیتی، از لایه های سیاست گذاری در ستاد گرفته تا حوزه اجرائیات در نهاد مدرسه هستیم به نحوی که هیچگونه قرابت معنایی با مسئله حاکمیت زدایی از آموزش و پرورش نخواهد داشت و تنها در صدد اشاعه نگاه شبکه ای در تسهیم اقتدار تربیتی در حاکمیت اسلامی با استناد به فرضیاتی است که از فقه تربیتی احصاء میشود و بنا دارد حکمرانی شبکه ای تربیت را تسهیل سازد. 
بسیاری از راهکار های توسعه مشارکت ها را میتوان نام برد که متاثر از عوامل متعدد اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی، تنها در پستوی اذهان دغدغه مندان خاک میخورند و فراز و نشیب های اداری، تمرکزگرایی ساختاری، عدم حمایت از خیرین و واقفان، فقدان تشکل های مردمی، عدم تعیین دقیق نسبت شوراهای سیاست گذار در آموزش و پرورش چه در حوزه تصویب و تصمیم و چه در حوزه نظارت و پایش، عدم تعیین یک تعامل و هم افزایی موثر میان سه عامل اساسی پرورش انسان(خانواده، جامعه و آموزش و پرورش) و ... ساختار فوق را به یک نظام بسته تبدیل کرده است. 
چنانچه ساختار وزارتخانه آموزش و پرورش از ستاد تا صف، به صورت یک نظام باز مدنظر قرار نگیرد و جهت احیای خود، درگاه ارتباطیِ موثری با محیط پیرامون نداشته باشد، خانواده و سایر عناصر دخیل در امر تربیت را، بی حس و بی دغدغه نسبت به موضوع فوق میسازد چراکه صفر تا صد فرایند تعلیم و تربیت را به حاکمیت سپرده اند و این درحالیست که دولت، خواسته یا ناخواسته‌، دانسته یا ندانسته، در حال واسپاری حاکمیت تربیتی خود به بازار بیرحم سرمایه است که نه تنها هیچ ایده موثر و سازنده ای ناظر به مسئله تربیت ندارد که چه بسا، چگالیِ اثرات سوء تربیتی آن نیز بیشتر باشد. 

لذا از ریاست جمهور و کارگروه مربوطه تقاضا میگردد، با بازنگری مجدد بر نگاشت سند انتظار دولت و اصلاح ایدئولوژیِ دخیل در نگارش این سند که بعضاً قرابت های جدی با زدودن نقش حاکمیت اسلامی از تربیت فرزندان این مرز و بوم داشته و موجب هجو شدن نظام اعتقادات و تغییر تمایلات و سبک زندگی ایشان به نفع نظام سلطه در پروژه جهانی سازی میشود، مسیر های منتهی به اهداف مطلوب را،‌ به بیراهه نکشانند و با اولویت قرار دادن مسئله تعلیم و تربیت، ادامه دهنده طریق حیات شهید معلّم والامقام، رجایی باشند.