در بیانیه ی بسیج داشنجویی دانشگاه فرهنیگان تهران عنوان شد
منشا ایدئولوژی را اصلاح کنید
مادامی که منزلت معلّم و شان آن در حد کمترین و بی مقدار ترین عضو یک جامعه باشد امیدی به بهتر شدن حال آن جامعه نیست، تا زمانی که معلّم برای نان شب خود و خرید عیدش معطل گروکشی دو سازمانی شود که مسئولین آن هیچ درک و فهمی از ارزش و جایگاه معلّم ندارند باشد و هر روز در معرض خطر مالی و فرهنگی قرار بگیرد، امیدی به بهتر شدن وضع جامعه نیست و نباید باشد.
بسیج دانشجویی دانشگاه فرهنگیان مرکز آموزش عالی شهدای مکه تهران در بیانیه‌ای نوشت:
با نام خدا و سلام و درود بر شهدای میهن پاکمان ایران
این سال ها دغدغه های زیادی در میان است اما دغدغه اصلی مردم چیست؟ حرف از چه چیز بیشتر در میان است؟ خب واضح است، اقتصاد!
اما اقتصاد از کدام شریان ها و بستر ها بر می‌خیزد و در میان سفره ها خود را عیان می کند تا درد دل هر کارگر و نانوا و بقال و کارمند و کشاورزی باشد؟ جز از اندیشه ها و ایدئولوژی ها!؟ ایدئولوژی هایی برخواسته از فکر هایی که در جامعه ساخته می‌شوند؟
چرا ما دچار این آشفتگی و مشکلات شدیم؟ دلیلش مسئول نیست؛ دلیلش عدم توجه به سازنده مسئول است. آیا غیر از این است که این مسئول روزی دانش آموز و دانشجوی همین کشور بوده و زیر نظر معلم و استاد تربیت شده؟؟ پزشک، قاضی، اقتصاددان، مهندس و ... غیر از آنست که اینها زیر نظر معلم و استاد ساخته شده اند؟
مادامی که منزلت معلّم و شان آن در حد کمترین و بی مقدار ترین عضو یک جامعه باشد امیدی به بهتر شدن حال آن جامعه نیست، تا زمانی که معلّم برای نان شب خود و خرید عیدش معطل گروکشی دو سازمانی شود که مسئولین آن هیچ درک و فهمی از ارزش و جایگاه معلّم ندارند باشد و هر روز در معرض خطر مالی و فرهنگی قرار بگیرد، امیدی به بهتر شدن وضع جامعه نیست و نباید باشد.
مقام معظم رهبری این اهمیت را زود تر از همه ما دیده و درک کرده اند که فرمودند در عرصه تعلیم و تربیت جنگی برپاست
مسئول، تنها سطح سیاست‌گذار نیست؛ اما نوک پیکان به سوی آنان است که خط مشی کشور را با تاکید و نگاه خود به جامعه مشخص می‌کنند و خط دهنده اصلی جامعه هستند. بیاید با خود صادق باشیم، اگر قصد و نیت حقیقی شما عزیران پیشرفت این کشور و این نظام می‌باشد و خود را مجاهد و خدمت‌گذار راه پیشرفت ملت و مردم ایران می‌دانید و آرزوی شما آینده ای روشن برای ایران قوی است، باید تحول اساسی در عرصه تعلیم و تربیت و نگاهتان به آن ایجاد کنید ودر این عرصه خاصه شخص معلّم را دریابید.
اما اگر چنین قصدی ندارید و یا گمان می‌کنید که از پس آن بر نمی‌آیید، با تشکر از زحمات شما تا کنون، برای کمک به خودتان و ملت عزیز در اندیشه خویش و اقداماتتان، نه در ابلاغات، تجدید نظر کنید که اگر چنین نشود، در گرداب مشکلات بیشتر و بیشتر خود را غرقه خواهید دید.
والسلام علیکم و رحمه الله و برکاته