طرحی که عدالت را بی رنگ می کند

سیده نیلوفر نبوی‌زاده، معاونت سیاست‌ورزی بسیج دانشجویی دانشگاه فرهنگیان شهید باهنر شیراز در رابطه با کد رشته‌های جدیدالورود دانشگاه فرهنگیان در دفترچه انتخاب رشته در یادداشتی نوشت: 

 

نگاه غیر عدالت‌محور، این است که ما در کشور، مدارس پیشرفته‌ی مجهز به بهترین تجهیزات در یک جاهایی و مدارس محروم کپری یا شبه‌کپری در یک مناطق دیگر داشته باشیم؛ معلم ممتاز برجسته برای تعدادی از مدارس، و معلمان خسته یا کم‌سواد برای تعداد دیگری از مدارس داشته باشیم؛ این درست ضدّ نگاه عدالت‌محور است.

 

نتیجه چه خواهد شد؟ نتیجه اینکه: جمعی از کودکان امروز ما بدون هیچ دلیلی (جز اینکه یا پول دارند یا در یک منطقه‌ی برخوردار زندگی می‌کنند) از عالی‌ترین تحصیلات برخوردار خواهند شد و یک عده‌ی دیگر در سطوح بسیار پایینی خواهند ماند، پیش نخواهند رفت و استعدادهایشان رشد نخواهد کرد. البته عدالت به معنای این نیست که ما با همه‌ی استعدادها با یک شیوه برخورد کنیم؛ نه، استعدادها بالاخره مختلف است؛ نباید بگذاریم استعدادی ضایع بشود و برای پرورش استعدادها بایستی تدبیر بیندیشیم؛ در این تردیدی نیست. امّا ملاک، باید استعدادها باشد، لاغیر." (مقام معظم رهبری، ۱۲ اردیبهشت ۱۳۸۵)

 

آنچه نرخ پیشرفت را در‌ آینده بیش از پیش جابه‌جا می‌کند، یافتن استعداد و پرورش آن‌هاست و باید مشخص کرد ملاک این انتخاب ثروت است یا استعداد؟! آنچه در اهداف کلان سند تحول آموزش و پرورش ترسیم شده، تربیت انسان عدالت‌خواه است اما آیا این نظام آموزشی که جریاناتی را چون پته‌سازی، جداسازی ظرفیت مدارس خاص و اتفاقاتی از این قبیل را از سر خود می‌گذراند، توانایی آموزش چنین نیرویی را دارد؟

 

اهمیت این مهم در نظام آموزش جهانی و سخنان رهبر معظم انقلاب و سند تحول بنیادین بارها گوشزد شده اما اینکه عملکرد در جهت بروز آن است یا برخلاف آن، در سیاست گذاری‌ها و اجرا مشخص است! اجراسازی این طرح هیچگاه از سمت دانشجومعلمان دغدغه‌مند و تحول‌خواه و دلسوزان آموزش و پرورش پذیرفته شده نخواهد بود. به امید آن روز که پرچم عدالت آموزشی در نظام آمورش و پرورش ایران اسلامی برافراشته شده باشد...