ساختار تخریبی

مهدی جباری، عضو شورای تبیین بسیج دانشجویی دانشگاه فرهنگیان در رابطه با چرایی کمبود معلم در یادداشتی نوشت:

 

این روزها دغدغه اصلی والدین کلاس‌هایی بدون نعمت معلم یا با حجم چهل و حتی پنجاه دانش آموزی شده است. مدارس و آموزش و پرورش هم دلیل اصلی را کمبود نیرو اعلام می‌کنند. اینجا سوالی پیش می‌آید که آیا این بحران یک روزه پدید آمده است  و یا حاصل  اشتباهاتی چندین و چند ساله است؟ وضوح جواب را می‌توان در صحبت‌های سال ۱۳۹۷ رهبر انقلاب درباره کمبود نیرو و هشدار آن یافت که اگر اون روزها مسئولین امر چاره ای اندیشیده بودند اکنون شاهد بازگرداندن معلمینی با رنج  سنی بیش از هفتاد سال به چرخه تعلیم و تربیت نبودیم.

 

وقتی که دقیق‌تر نگاه می‌کنیم شاهد سیستمی اشتباه در جذب نیرو توسط وزارت آموزش و پرورش هستیم. سیستمی که در وهله اول نیازسنجی معیوبی دارد و نمی‌تواند برآورد کند به چه مقدار نیرو و در چه رشته‌ای نیاز دارد که  حاصل آن می‌شود تدریس معلم در رشته‌ای غیر از آنچه در آن تحصیل کرده است. بحث مورد توجه بعد هم راهبردهای ناصحیح ورود نیرو و نگاه های کمی به پروسه جذب است در حالی که توجهی به کیفیت افراد جذب  شده نمی‌شود. حاصل آن هم می‌شود برخی از معلمانی که تنها به فکر گذراندن ساعات کاری خود  به جای تربیت نسلی تمدن ساز هستند. این در حالیست که رهبر انقلاب سال‌هاست بر اهمیت دانشگاه فرهنگیان تاکید کرده و جذب از طریق این دانشگاه را بهترین روش تربیت معلم دانسته‌اند.

 

وقتی به ساختار نگاه می‌کنیم مشکل نمایان‌تر می‌شود. دانشگاهی که ۷۰ درصد پردیس‌های آن در سراسر کشور کد تخریب گرفته‌اند و با وجود افزایش ورودیهای آن به ۳۰ هزار نفر حتی ظرفیت دانشجویان کنونی خود را ندارد آیا می‌تواند بار کمبود نیرو را از دوش نظام تعلیم و تربیت بردارد؟ به تبع دانشگاهی که هر ترم بخشی از ورودی‌های خود را به علت نبود فضای فیزیکی به دست آموزش مجازی می‌سپارد به هیچ وجه در شرایط کنونی توانایی مرتفع کردن این مشکلات را دارا نیست. این مسئله در حالی است که بارها و بارها مسئولین امر بر اهمیت این دانشگاه تاکید کرده و راهکار بهبود وضعیت فعلی را ارتقای کمی و کیفی این دانشگاه دانسته اند. اما متاسفانه در حد حرف باقی مانده است و نه تنها نگاه سرمایه‌گذاری به دانشگاه فرهنگیان نشده است بلکه نگاه کاملاً به شکل مصرفی بوده است. امیدواریم که با حرکت به سمت فعالیت‌های کارشناسی شده و به دور از تصمیم‌های غیر متخصصانه به سمت رفع این بحران گام برداریم.