یادداشت دانشجویی
دانشجومعلم یا معلم دانشجو؟
دانشجومعلم کارشناسی، سال آخر تحصیل را به صورت مجازی فرا می گیرد و به این صورت می تواند مسئولیت پیشبرد رسمی یک کلاس درس را نیز در کنار تحصیل بر عهده بگیرد، به تعبیری او از دانشجومعلمی به معلم دانشجویی تغییر پیدا می کند.
علیرضا امیرحاجیلو، مسئول بسیج دانشجویی دانشگاه فرهنگیان چهارمحالوبختیاری در رابطه با بکارگیری ورودیهای ۹۹ دانشگاه فرهنگیان در یادداشتی نوشت:
فرایند تربیت معلم دارای مراحلی است که رعایت کردن این سلسله مراحل شرط گذار از یک مرحله به مرحله بعد و نهایتا تربیت معلم متخصص است. دانش آموز وارد شده در این نظام تربیتی پس از گذراندن حدوداً صد و پنجاه واحد درسی اعم از دروس ناظر به حیطه های دانشی مانند فیزیک و ریاضی و قرآن و...، حیطه دروس ناظر به تربیت، حیطه دروس معارف اسلامی و حیطه دروس عمومی، که اتفاقاً بخش قابل توجهی از تمام این واحد های درسی دارای جنبه عملی هستند، پا به میدان تربیت رسمی و عمومی کشور می گذارند.
این نکته حائز اهمیت است که اگر مراحل شدن و تکمیل این مهم به درستی و طی روال منطقی خود حرکت کند آنگاه شاهد خروجی مطلوب و ایدهآل خواهیم بود. در این میان به دلیل برخی سیاستگذاری های نادرست در راستای به حاشیه رانده شدن نقش محوری این دانشگاه در سالیان گذشته متاسفانه اخیرا شاهد کمبود نیروی آموزشی در این سازمان مهم و آینده ساز هستیم. از طرفی اجرا شدن طرح رتبه بندی معلمان عزیز و ارتقای نسبی دستمزد این بزرگواران موجب شد بخش اعظمی از معلمان با سابقه با کلاس های درس حداقل به صورت رسمی وداع کنند.
امسال دومین سالی است که آموزش و پرورش برای جبران بخشی از این کمبود معلم، دست به حرکتی نو زده است که البته بخشی از این حرکت را مدیون بستر های مجازی ایجاد شده در چند سال اخیر میباشد. در این فرایند دانشجومعلم کارشناسی، سال آخر تحصیل را به صورت مجازی فرا میگیرد و به این صورت میتواند مسئولیت پیشبرد رسمی یک کلاس درس را نیز در کنار تحصیل بر عهده بگیرد، به تعبیری او از دانشجومعلمی به معلمدانشجویی تغییر پیدا میکند.
در واقعهی معلمدانشجو شدنِ دانشجومعلمان قطعا برکاتی خواهد بود، ازجمله برخورداری دانشآموزان از معلمان جوان و با انگیزه به جای عزیزان بازنشسته و یا با سطح تخصص پایینتر، اما مسئله و پرسش در اصل اجرای طرح نیست! بلکه در شیوه اجرا است!
آیا مسئله کمبود معلم یک شبه در مسیر آموزش و پرورش سبز شد؟ واضح است که خیر! پس با این اوصاف برای مواجهه بهتر با این مسئله چه بهتر اگر تدبیری از پیش اندیشیده میشد. بماند که در اجرای این طرح برای ورودی های سال 98 دانشگاه نکاتی وجود داشت، اما این احساس وجود دارد که با برنامه ریزی از پیش و با برسی بیشتری وارد مرحله اجرایی این طرح شدیم. به طور مثال زمزمه های اجرای این طرح حدوداً از خرداد ماه سال 1401 کمابیش به گوش می رسید و پیشنیاز های اجرای این طرح در تابستان عملیاتی شد. برگزاری دوره فشرده آماده سازی یکی از این موارد بود.
اما امسال در اخبار مربوط به این حیطه کاملا روایت ها حاکی از عدم اجرای این طرح و تحصیل حضوری دانشجویان ورودی 99 این دانشگاه بود و اتفاقا همین امر اتفاق افتاد! دانشجویان ورودی 99 دانشگاه فرهنگیان از ابتدای نیمسال اول سال تحصیلی 1403-1402 مشغول به امر با برکت تحصیل علم در مراکز و پردیس های دانشگاه های فرهنگیان سطح کشور شدند. پس از گذشت سه هفته از شروع کلاس های دانشگاه ها یکدفعه شاهد تصمیم یک شبهی اجرای این طرح برای ورودی های 99 بودیم. و دانشجومعلمانی که بی هیچ مقدمه ای در طی چند ساعت به معلم رسمی تبدیل شدند.
تو خود بخوان حدیث مفصل از این مجمل...