در راستای منزلت معلم

به گزارش مرکز بسیج دانشجویی دانشگاه فرهنگیان، فاطمه قاسم زاده، دانشجومعلم دانشگاه فرهنگیان رسالت زاهدان در یادداشتی در رابطه با منزلت معلم در یادداشتی نوشت: 

 

خَلَقَ الإِنسان، عَلَّمَهُ البَیان (الرحمن/ آیات 3 و 4)

شهریور نود و نه، در آستانه ی شروع سال تحصیلی رهبر معظم انقلاب اسلامی از عوامل موثرِ صیانت از شأن و نقش معلم گفتند"خود معلم، حمایت آموزش و پرورش و فرهنگسازی توسط دستگاه های تبلیغاتی"

وظیفه ی عامل سوم در سخنان ایشان روشن و واضح بود" باید فرهنگسازی کنند؛ یعنی معلمی [یک] شأن باید باشد که عمده ی این به عهده ی صدا و سیما است. مثلاً فرض کنید که شما می توانید یک فیلمی بسازید که در آن فیلم معلم وجود داشته باشد و نقشی داشته باشد که وقتی انسان آن فیلم را نگاه می کند، وقتی انسان این فیلم را می بیند، آرزو کند«کاشکی من معلم بودم» "

 

دستگاه های تبلیغاتی و صدا و سیما بنیان و اساس پیکره ی فرهنگی یک جامعه هستند. یک گزارش، یک مصاحبه یا حتی یک تصویر صرف که از طریق این دستگاه ها به عموم مردم منتقل شود، می تواند چنان اثری بر جای بگذارد که تا سال ها ردپای آن پاک شدنی نباشد. مصداق بارز این امر خبرنگاران، فیلمبرداران و روزنامه نگارانی هستند که در حوالی انقلاب خطرات را به جان خریده و پای صحبت و مکتب امام خمینی(ره) می نشستند و با ایشان مصاحبه می کردند.

این نقش و این قدرت صدا و سیما و رسانه همانقدر غیرقابل انکار و حائز اهمیت است که شأن معلمی!

معلم ستون تعلیم و تربیت است؛ برای اینکه آینده و پیشرفت های یک جامعه به درستی حاصل شود و برای اینکه مسیر کمال یک جامعه به درستی پیموده شود معلم نیاز است، و تکریم شأن معلمی به اندازه ی بزرگی مسئولیت این قشر مهم جامعه، اهمیت دارد.

 

متاسفانه برخلاف تمامی این لازم و ملزوم هایی که صاحب منصبان دستگاه های مربوط خیلی بهتر به آنها واقف هستند، اخیراً می بینیم که صدا و سیمای جمهوری اسلامی به عنوان مقر اصلی فرهنگسازی، نه تنها موجب تکریم و صیانت شأن معلمی نشده است که با دادن اجازه ی پخش به محتواهایی شبیه به کلیپ تبلیغاتی مجلس یازدهم من باب رتبه بندی معلمان و عدم برخورد با سازندگان این دست موارد، در عوض تقویت در صدد تضعیف «کاشکی من معلم بودم » بر آمده است.

حال اینکه تأیید و نشر اینگونه محتواها دانسته و مختار است یا صافی گزینش محتوای صدا و سیما نشتی پیدا کرده را دیگران بهتر می دانند اما لزوم تجدید نظر در پیکره ی نظارتی رسانه ی ملی، به جد قابل مشاهده است.

 

طرح رتبه بندی معلمان علاوه بر اینکه با معیشت و زندگی این قشر مورد احترام جامعه گره خورده ، متاسفانه با بند ها و تبصره های خودش نیز درهم پیچیده و این وسط گره های کوری باقیمانده که شرایط اجرایی شدن درست و اصولی آن را به کاری دشوار بدل کرده است.

صدا و سیما تحت عنوان رسانه و صدایی از مردم و برای مردم باید توجه کافی به این دست اتفاقات داشته و در عوض تبلیغ شرایط نامساعد معلمان در جهت کمک به تسهیل و تصحیح آن برآمده و کرامت های معلمی را برای مردم تبیین کند.

 

مشخصا جامعه ای که رسانه ی آن با چهارچوب های ارزشی و اخلاقی اش تطابق کامل داشته باشد، جامعه ای دارای وحدت و یکپارچگی خواهد بود، خصوصا زمانی که پای معلم و آموزش و پرورش در میان باشد!

این هماهنگی اگر به وجود بیاید و پایدار بماند، معلمی و معلم بودن هم آنچنان مورد احترام قرار میگیرد که در آینده "کاشکی من معلم بودم" بیشمار مصداق بارز پیدا می کند.

 

اینجا و امروز، و درنتیجه ی تمامی بالا و پایین های جامعه اسلامی این امر مسلم شده است که اگر صدا و سیما طبق فرمایش رهبری عمل کرده و در جهت تکریم شأن و مقام معلم برآید، قدم هایِ تحقق جامعه ی آرمانی سریع تر برداشته شده و به جهانی که امام خمینی(ره) برای آن و با هدف رسیدن به آن انقلاب اسلامی را رهبری کردند نزدیک تر می شویم.

 

امید است که مسئولین ذیربط، تجدید نظرهای خود را در این راستا انجام داده و مانند همیشه انقلابی عمل کنند تا مطابق فرمایشات رهبری شأن معلمی حفظ شود.