یادداشت دانشجویی
حقوق دانشجومعلمان، منبعی برای رفع کسریات
به گزارش پایگاه خبری تشکیلاتی بعثنا، مریم بابازاده، خبرنگار پایگاه خبری تشکیلاتی بعثنا، در یادداشتی نوشت:
تیتر خبر این بود که "کسریات ۴۵ درصدی ۱۲ ماه شد" همین یک جمله کافی بود که دومینوی برنامهریزیهای زندگی بلغزد و دو به اضافهی دو مسائل اقتصادی به سه هم نرسد، چه برسد به چهار!
خبرگزاریهای مختلف را چک کردم اما خبری نبود، شاید شایعه بود اما حکایت، حکایتِ مقرریهای سه ماهِ و ترس مارگزیده از ریسمان سیاه و سفید شده است، در نهایت اطلاعیه دانشگاه فرهنگیان شک را به یقین تبدیل کرد شبیه به تیر خلاص بود، البته که اطلاعیه بیشتر مانند یک درخواستِ کمک از اهلِ خانه بود، انگار پدر خانواده دچار فشار اقتصادی شده و از جیب فرزندان قرض میخواهد، اما قسمت تلخ ماجرا اینجاست که این خانواده همیشه دچار فشار اقتصادی هستند و جیب فرزندان روز به روز کوچک و کوچکتر میشود. دلایلی که ذکر شده بود موارد جدیدی نبودند اما نتیجهگیریِ ذکر شده مسئلهای نبود که با یک اطلاعیه بشود قضیه را حل و فصل کرد اما نکته اینجاست که چرا هیچ واکنشی نسبت به این مصوبات نشان داده نمیشود در یک سکوت خبری یا با امضای یک کارزار همه چیز حل میشود؟!
هر ساله ورودیهای جدید دانشگاه فرهنگیان مشقتهای گستردهای من باب کنکور و آزمون ورودی و گزینش و ... را تحمل میکنند تا در آخر به شان معلمی نائل گردند و از همه مهمتر که بورسیه دانشگاه فرهنگیان به آنها تعلق گیرد اما مسائل مالی این دانشگاه روز به روز بزرگتر و پیچیدهتر میشود همین چند خط از اطلاعیه دانشگاه فرهنگیان من باب کسورات ۴۵ درصدی در ۱۲ ماه، میتواند دانشجومعلمان را دلسردتر از همیشه کند:
تأمین هزینهها و ارائه خدمات با عنایت به نرخ تمام شده هزینههای شبانه روزی درحال حاضر به هیچ وجه پاسخگویی نیازمندیهای دانشگاه نبوده و نیاز به مساعدت بیشتر میباشد.
حال سوال اینجاست که این مساعدت قرار است از کجا تامین شود؟ بله، همان همیشگی یعنی حقوق دانشجومعلمان!
از در دیگری به نام دیوان عدالت اداری به مسئله ورود میکنیم، نهادی که شبیه به فرشتهی نجاتِ دانشجومعلمان هر بار همچون سدی از وقوع سیلاب فاجعه جلوگیری میکند، از لغو حذف شرط سنی تا پیگیری بازگشت مقرری و در نهایت کسریات ۴۵ درصدی در ۱۲ ماه سال و نامهی دلگرم کنندهی رئیس دیوان عدالت اداری! شاید اینبار هم برای دانشگاه فرهنگیان که بیشک از مهمترین دانشگاههای در حال حاضر کشور میباشد و تربیت دانشجویانی را برعهده دارد که در آیندهی این مرز و بوم نقش بهسزایی را دارا هستند، چارهای بیندیشند.